Lezing over "Bocholt Brouwerijen" trekt veel bezoekers

De Bocholter historicus Dr. Marius Lange gaf dit weekend op de binnenplaats van de voormalige brouwerij Hirsch in Bocholt-Stenern inzicht in de geschiedenis van het brouwersvak in Bocholt. Meer dan 350 belangstellenden volgden de lezing, die doorspekt was met tal van anekdotes en die historicus Lange vanwege het grote publiek tweemaal gaf, en genoten van een proeverij ter plaatse. Het evenement vond plaats in het kader van het 800-jarig bestaan van de stad onder het thema "Stadsgeschiedenis ter plaatse".

Spreker Lange ging uitvoerig in op de gevarieerde brouwerijgeschiedenis in Bocholt. "Er is altijd gebrouwen in Bocholt," zei Lange. Vaak brouwden herbergiers bier om in hun eigen "pub" te schenken. Naast kleinere brouwerijen zoals Schenkwirtschaft Wildör in de Ravardistraße, opgericht in 1823, waren er in het 19e-eeuwse Bocholt vier commerciële brouwerijen die hun bier in flessen en vaten verkochten.

Joseph Deipenbrock was een van hen. De in Ramsdorf geboren meesterbrouwer kwam in 1887 naar Bocholt om een taverne en brouwerij aan de Ravardistraße 26 over te nemen. Omdat de zonen van Deipenbrock in de Eerste Wereldoorlog als soldaat dienden en "sneuvelden", werd de brouwerij in 1917 bij gebrek aan een opvolger gesloten.

De Bocholtse brouwers hadden net als Deipenbrock te maken met verschillende problemen. Ten eerste hadden ze genoeg ijs nodig om hun bier het hele jaar door te koelen. Daartoe werden bijvoorbeeld weilanden voorbij de Schwanenmühle onder water gezet. Als het water bevroor tot ijs, werd het "geslagen" en opgeslagen. De brouwerijen hielden hun bier koel met ijs en voorzagen de plaatselijke pubs er onmiddellijk van.

Grondwater geschikt voor het brouwen van bier

Naast ijs was een goede kwaliteit van het grondwater belangrijk voor de brouwerijen. Het zuiden van Bocholt leek hiervoor voorbestemd. Ooit liep de Rijn door het gebied Biemenhorst-Lankern. De kleine waterlagen die achter de voormalige rivierbedding liggen filteren het groene water zo goed dat het ideaal was voor het brouwen van bier. Zo werd rond 1870 een brouwerij gebouwd in Biemenhorst en een in Lankern. Het "Waldschlößchen" in Biemenhorst was in bedrijf tot 1889/90.

Later werd het gebruikt als pensioen. Een paar honderd meter verderop openen de gebroeders Amsen uit Bocholt tegelijkertijd een brouwerij in Lankern. Het hoofdkantoor van het bedrijf bleef echter altijd in Bocholt, zelfs toen Bernard Langenhoff de brouwerij eind jaren 1880 overnam. Hij dreef ook een bekend middenstandscafé aan de Nordstraße 10 in Bocholt, dat later door zijn zoon Heinrich werd voortgezet. Hij werd opgeroepen als soldaat in 1915, net als zijn brouwmeester. De Bergbrauerei Langenhoff staakte toen haar activiteiten.

Hirsch-Brauerei Tangerding beleeft hoogtijdagen

Historicus Lange deed ook verslag van de geschiedenis van de Stenerner Hirsch-Brauerei Tangerding, die op een onbekend tijdstip door de grondbezittende familie werd gesticht. Een nog bewaard gebleven brouwerijgebouw, waar de lezing plaatsvond, kan waarschijnlijk gedateerd worden op 1826. Het bedrijf moet duidelijk hebben gebloeid. Want in 1896/97 vond de koninklijke uitbreiding tot fabrieksstoombierbrouwerij plaats. "Hirschbräu", het bier van de grootste brouwerij in Westmünsterland, werd in veel cafés in Bocholt gedronken.

De "Hirsch-Brauerei" produceerde verschillende soorten bier zoals Export, Pilsener, Alt en het alcoholvrije en "door de dokter aanbevolen" sanitaire moutbier. Er waren ook vaatjes frisdrank en later de "fruli" vruchtenlimonade, die populair was bij kinderen. Vaten bier en flessen bier worden gereden met paard en wagen naar de stad, waar in veel cafés "Tangerdings" werden geserveerd. Na de Eerste Wereldoorlog werd Tangerding de enige brouwerij in Westmünsterland.