Bezienswaardigheden

Het symbool van de stad, gebouwd in 1618-1624 in Hollandse renaissancestijl. Vernietigd en herbouwd na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Samen met de Sint-Joriskerk, het oudste gebouw van Bocholt, vormt het historische stadhuis op het marktplein het centrum van de stad. De trouwzaal is een populaire plek om te trouwen.

De Sint-Joriskerk is de eerste parochiekerk van de stad. Ze geldt als een van de oudste en belangrijkste kerkgebouwen van Westfalen. De eerste steen werd gelegd in 1415 en de kerk werd voltooid in 1486.

Een bronzen model van Bocholt staat sinds het 800-jarig bestaan van de stad in 2022 op het St. Georg-plein, tussen het historische stadhuis en de St. Georg-kerk. De kunstenaar Egbert Broerken creëerde de gedetailleerde afbeelding van de stad rond 1822 met haar contouren en markante gebouwen.

De maquette is drempelvrij en kan ook door blinden worden aangeraakt. Een begeleidende plaquette geeft informatie over belangrijke fasen in de geschiedenis van de stad - van de eerste vermelding van Bocholt in 779 tot de afleiding van de naam("buocholt" voor Buchenwald) en de stichting van de stad in 1222.

Bocholt kreeg in 1972 de eretitel "Gemeenschap van Europa", gevolgd door de Europese vlaggen en de aanduiding "Europese stad". De toekenning van de titel was de reden voor de oprichting van de Europese fontein voor het historische stadhuis. Kunstenaar Friederich Werthmann ontwierp de stalen sculptuur voor de viering van de 750e verjaardag. Hij gebruikte een bol in opengewerkte vorm om de wereldbol te symboliseren. Het symboliseert de wereldbol, de schijf van de aarde en de ring van de zon.

Bocholt, de stad met twee stadhuizen. Op de Berliner Platz staat een gemeentehuis uit de jaren zeventig met een cultureel centrum en theater. Het is de zetel van de administratie. (Opmerking: het gemeentehuis wordt momenteel gerenoveerd, vanaf 11/2022).

De bekende Keulse architect Gottfried Böhm kreeg de Pritzkerprijs voor dit stadhuis.

Als museum voor geschiedenis, kunst en folklore is het Stadsmuseum Bocholt een belangrijke bron van informatie over de geschiedenis en cultuur van de regio Bocholt.

Het museum herbergt de waardevolle kunstcollecties van de graveur Israhel van Meckenem (15e eeuw) en de nalatenschap van de decorontwerper Josef Fenneker.

Belangrijke opmerking: Het museum is momenteel gesloten wegens renovatiewerkzaamheden. Kijk op de website van het museum voor de laatste informatie.

In Osterstraße 69 is sinds 1996 een kunstcentrum gevestigd. De villa in neorenaissancestijl is gerestaureerd door de eigenaar - de Stadtsparkasse Bocholt Foundation for the Promotion of Science, Culture and Environmental Protection - en verhuurd aan de stad Bocholt. In het Kunsthaus worden tentoonstellingen van hedendaagse kunst gehouden.

Ontdek de textielindustrie van de 20e eeuw: het LWL-Museum Textilwerk van het Landschaftverband Westfalen-Lippe in Bocholt werd in 1989 geopend als museumfabriek naar historisch voorbeeld.

Een ketelhuis met schoorsteen, een machinehuis, een productiehal met sheddaken, werkplaats, kantoren, magazijn, poortgebouw en portiersloge, koetshuis, spoorbaan en arbeiderswoningen herbergen een Münsterlandse weverij van rond de eeuwwisseling.

Het gebouw van de voormalige spinnerij Herding (foto) werd in 2011 toegevoegd. Het gebouw met meer dan 4.000 vierkante meter biedt ruimte voor tentoonstellingen, collecties en evenementen.

Grote speciale tentoonstellingen tonen de wisselwerking tussen maatschappelijke ontwikkelingen, mode en kleding.

Het Ambachtsmuseum werd opgericht op privé-initiatief van meester-timmerman Walter Dues. Gedurende vijf decennia verzamelde Dues oude gereedschappen, hulpmiddelen, apparatuur, boeken en tekeningen die de kunst van het ambacht tot leven brengen.

In een vakwerkhuis krijgen bezoekers een kijkje in de werkplaatsen van timmerlieden, schrijnwerkers en dergelijke.

22 verschillende ambachten zijn te zien in het museum met hun gereedschap en werkresultaten.

De parochiekerk van Liebfrauen is een katholieke parochiekerk, vroeger de kloosterkerk van de Minderbroeders, gebouwd tussen 1785 en 1792 in laatbarokke stijl. De kerk werd uitgebreid tussen 1912 en 1913 en was gepland als de tweede parochiekerk van de stad na de Sint-Joriskerk rond 1310. Het gebouw werd voltooid in 1316.

De historische stoommachine, die in de volksmond "Fuckepott" wordt genoemd, staat vlakbij de winkelpassages. Het is een van de weinige overgebleven stoommachines in Duitsland waarvan de kern nog intact is.

In 1972 ging de sloophamer over een relikwie uit de begindagen van het stoommachinetijdperk, dat bewaard was gebleven op de Ostwall op het terrein van de voormalige weverij en branderij Tacke & Piekenbrok. Vandaag de dag is het een herinnering aan het tijdperk van de industrialisatie met een ooit bloeiende textielindustrie in Bocholt.

Een levensgroot, naakt mannenlichaam in een horizontale, bijna vliegende houding: de bronzen figuur van de Franse kunstenaar Nicolas Lavarenne lijkt zich ritmisch van de grond af te stoten of in evenwicht te zweven over een smalle rand of paal - een uitdrukking van kracht, inspanning en lichtheid tegelijk.

De opvallende sculptuur op de Aa-boulevard, vlakbij de Neutorplatz, doet denken aan de openluchtkunsttentoonstelling in de zomer van 2022, toen meer dan 20 kunstwerken van Lavarenne te zien waren in het kader van het 800-jarig bestaan van de stad Bocholt.

Lavarenne's monumentale sculpturen hebben hem beroemd gemaakt tot ver buiten Frankrijk.

De gemetselde schoorsteen is een industrieel monument in de buurt van de winkelpassages. Het 32 meter hoge overblijfsel uit 1857, het tijdperk van de industrialisatie, heeft een achthoekige vorm met ijzeren banden op een vierkante basis.

De obelisk voor het stadhuis op de Berliner Platz is een replica van een Pruisische mijlpaal op de Berliner Platz, gebouwd in 1985. 470 kilometer van de locatie naar Berlijn. De Berliner Platz was lange tijd een "symbool van de naoorlogse stedelijke ontwikkeling" en werd dan ook gekenmerkt door een sobere reconstructie.

De lichtzuil aan de Ravardistraße is een ongeveer 17 meter hoge betonnen zuil. Opvallend zijn de veelzijdige lichtreflecties van de aluminium bekleding. De lichtzuil werd in 1984 gebouwd door de kunstenaar Prof Heinz Mack.

Door de voortdurend veranderende lichtreflecties is het kunstwerk al van veraf te zien en verandert het van kleur afhankelijk van het tijdstip van de dag.

Het monument op de South Bridge werd in 1970 gemaakt door de Israëlische beeldhouwster Ellen Bernkopf. Het monument herdenkt de slachtoffers van de twee wereldoorlogen en de concentratiekampen.

De waarschuwing is om niet te vergeten wat de mens de mens kan aandoen: "... Een gedenkteken voor de gevallenen van beide wereldoorlogen, de slachtoffers van de concentratiekampen en de verwoestingen in de stad en het land leek me een monsterlijke, bijna onbeheersbare taak..."

Een groene oase in de stad: verschillende attracties maken het een bos met recreatieve waarde. Vijvers, wandelpaden, dierenverblijven met wilde zwijnen, damherten, edelherten, geiten en schapen, een grote speeltuin, een steakrestaurant in Wild West-stijl en de rodelheuvel zijn allemaal leuke plekken om te bezoeken. Er is ook een populair trainingsparcours met drie hardlooproutes van verschillende lengtes.

Natuurbeleving en lokale recreatie aan de Aasee met veel speel- en sportmogelijkheden. Zwemmen, surfen, zeilen, hardlopen, nordic walking, avonturenspeeltuin, horeca en nog veel meer - de Aasee biedt veel mogelijkheden voor recreatie.

De zwembaai van de Aasee met ligweide biedt zwemplezier op warme zomerdagen.

De Aasee heeft ook een recreatiecentrum met minigolf, skatebaan, skateboardhelling, sportvelden, klimplezier (laag touwenparcours) en skateboardhal. Een aantrekkelijke bestemming voor uitstapjes voor jong en oud en een favoriete ontmoetingsplaats voor kinderen.

Op een eiland in het Aa-meer in Bocholt staat sinds 2001 een Chinees paviljoen.

staat sinds 2001 een Chinees paviljoen. Het komt uit China en is een geschenk van de stad Wuxi, die sinds 1985 bevriend is met Bocholt. Wuxi heeft dit speciale geschenk bewust gegeven aan de inwoners van Bocholt, die in de afgelopen decennia een groot aantal economische, culturele en privébanden hebben opgebouwd en gecultiveerd. Het paviljoen werd destijds in ongeveer 1.000 afzonderlijke onderdelen geleverd en moest met veel moeite in elkaar worden gezet. In de Feng Shui kalender was het jaar 2001 een "tijd voor het creëren van schoonheid" en 24 september was "geen dag voor zaken". De toenmalige voorzitter van de Duits-Chinese vereniging Bocholt e.V., Hans-Josef Dahlen, koos daarom precies deze dag voor de opening van het paviljoen. Een soortgelijk model is ook te vinden in Wuxi aan het Tai Hu meer.

Het landhuis Efing (Kornbusch) ligt ten noordwesten van de stad. Het is een twee verdiepingen tellend herenhuis uit 1665 en 1965 met een hoog mansardedak. Een robuuste achthoekige traptoren staat aan de voorgevel. Het huis wordt nu omringd door woonwijken.

Het landhuis Woord werd gebouwd tussen 1792 en 1795. Het ligt aan de Münsterstraße 13 en is een herenhuis van baksteen en steen met twee verdiepingen en een schilddak. Het werd in 1934 uitgebreid. Na de verwoesting in de oorlog werd het landhuis herbouwd in zijn oude vorm en de bijgebouwen in een gewijzigde vorm.

Kasteel Diepenbrock ligt in de wijk Barlo. Het is een oude ridderzetel, voor het eerst vermeld in 1326 als Arnhemse leengoederen in het bezit van de heren van Diepenbrock.

Het rechthoekige herenhuis met twee verdiepingen, een hoog schilddak en ronde torens op de zuidwest- en noordoosthoek bestaat uit vier delen die tussen de 15e en het begin van de 17e eeuw zijn gebouwd.

In het kasteelpark staan zeldzame en opmerkelijke bomen. Opvallend is ook de waterpartij op een steengroeve.

Kasteel Diepenbrock is privébezit. Het is daarom alleen mogelijk om de buitenkant te bezoeken.